Εργασιακές Αξίες και Τιμές Παραγωγής Βάσει του Πίνακα Συμπαραγωγής της Ελληνικής Οικονομίας Έτους 1999
Γιώργος Σώκλης
Εντεταλμένος Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Study Group on Sraffian Economics, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης
Το παρόν αποτελεί τη Μεταπτυχιακή Διπλωματική μου εργασία η οποία εκπονήθηκε τον Ιούνιο του 2006 (έτος ίδρυσης του Study Group on Sraffian Economics) στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Θεόδωρου Μαριόλη. Αναπαράγεται εδώ στο πλαίσιο των προετοιμασιών του 1ου Συνεδρίου του Study Group on Sraffian Economics. Το συνέδριο έχει τίτλο: «Ολοκλήρωση και Υπέρβαση της Παραδοσιακής Πολιτικής Οικονομίας και Οικονομικής Πολιτικής: Από τη διαμάχη για το κεφάλαιο του 1960 στην Ελλάδα της virtual πτώχευσης του 2010», και θα λάβει χώρα στις 11 & 12 Απριλίου 2019, στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, του Παντείου Πανεπιστημίου.
«Joint production should be treated as the norm and single – product systems and their special properties be pointed out as particular cases.», Ian Steedman, 1982, p.385
Περίληψη
Σύμφωνα με ό,τι γνωρίζουμε, όλες οι απόπειρες εμπειρικού υπολογισμού των εργασιακών αξιών και των τιμών παραγωγής έχουν βασισθεί σε πίνακες απλής παραγωγής (single production). Είναι γενικά γνωστό ότι, σε συστήματα συμπαραγωγής (joint production), τίποτα δεν αποκλείει, a priori, την ανεύρεση μη οικονομικά σημαντικών λύσεων για τα συστήματα εργασιακών αξιών – τιμών παραγωγής. Σκοπός της παρούσης είναι ο υπολογισμός των εργασιακών αξιών και των τιμών παραγωγής βάσει του πίνακα συμπαραγωγής της Ελληνικής οικονομίας για το έτος 1999. Όπως διαπιστώσαμε, η εμφάνιση μη οικονομικά σημαντικών λύσεων επιβεβαιώνεται και εμπειρικά. Για την ακρίβεια, τόσο το σύστημα αξιών όσο και το σύστημα των τιμών παραγωγής δίνει μη (ημι-)θετικές λύσεις. Δεδομένου αυτού του αποτελέσματος, προχωρήσαμε στην διερεύνηση ύπαρξης διαστήματος του ποσοστού κέρδους όπου το σύστημα συμπεριφέρεται ως ένα σύστημα απλής παραγωγής και διαπιστώσαμε ότι ένα τέτοιο διάστημα είναι ανύπαρκτο. Όλα αυτά τα ευρήματα, δεδομένου, μάλιστα, ότι η συμπαραγωγή, και όχι η απλή παραγωγή, αποτελεί την στον πραγματικό κόσμο κυρίαρχη μορφή παραγωγής, καθιστούν ιδιαιτέρως ελεγχόμενα τα αποτελέσματα σειράς εμπειρικών μελετών, οι οποίες έχουν εκπονηθεί από μαρξιστές, κυρίως, οικονομολόγους και υποστηρίζουν ότι οι εργασιακές αξίες συνιστούν «πολύ καλές προσεγγίσεις» των τιμών παραγωγής ή/και των τιμών αγοράς.
Μπορείτε να κατεβάσετε ολόκληρο το κείμενο της διπλωματικής εργασίας εδώ.
Γιώργος Σώκλης
Εντεταλμένος Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Study Group on Sraffian Economics, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης
Το παρόν αποτελεί τη Μεταπτυχιακή Διπλωματική μου εργασία η οποία εκπονήθηκε τον Ιούνιο του 2006 (έτος ίδρυσης του Study Group on Sraffian Economics) στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Θεόδωρου Μαριόλη. Αναπαράγεται εδώ στο πλαίσιο των προετοιμασιών του 1ου Συνεδρίου του Study Group on Sraffian Economics. Το συνέδριο έχει τίτλο: «Ολοκλήρωση και Υπέρβαση της Παραδοσιακής Πολιτικής Οικονομίας και Οικονομικής Πολιτικής: Από τη διαμάχη για το κεφάλαιο του 1960 στην Ελλάδα της virtual πτώχευσης του 2010», και θα λάβει χώρα στις 11 & 12 Απριλίου 2019, στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, του Παντείου Πανεπιστημίου.
«Joint production should be treated as the norm and single – product systems and their special properties be pointed out as particular cases.», Ian Steedman, 1982, p.385
Περίληψη
Σύμφωνα με ό,τι γνωρίζουμε, όλες οι απόπειρες εμπειρικού υπολογισμού των εργασιακών αξιών και των τιμών παραγωγής έχουν βασισθεί σε πίνακες απλής παραγωγής (single production). Είναι γενικά γνωστό ότι, σε συστήματα συμπαραγωγής (joint production), τίποτα δεν αποκλείει, a priori, την ανεύρεση μη οικονομικά σημαντικών λύσεων για τα συστήματα εργασιακών αξιών – τιμών παραγωγής. Σκοπός της παρούσης είναι ο υπολογισμός των εργασιακών αξιών και των τιμών παραγωγής βάσει του πίνακα συμπαραγωγής της Ελληνικής οικονομίας για το έτος 1999. Όπως διαπιστώσαμε, η εμφάνιση μη οικονομικά σημαντικών λύσεων επιβεβαιώνεται και εμπειρικά. Για την ακρίβεια, τόσο το σύστημα αξιών όσο και το σύστημα των τιμών παραγωγής δίνει μη (ημι-)θετικές λύσεις. Δεδομένου αυτού του αποτελέσματος, προχωρήσαμε στην διερεύνηση ύπαρξης διαστήματος του ποσοστού κέρδους όπου το σύστημα συμπεριφέρεται ως ένα σύστημα απλής παραγωγής και διαπιστώσαμε ότι ένα τέτοιο διάστημα είναι ανύπαρκτο. Όλα αυτά τα ευρήματα, δεδομένου, μάλιστα, ότι η συμπαραγωγή, και όχι η απλή παραγωγή, αποτελεί την στον πραγματικό κόσμο κυρίαρχη μορφή παραγωγής, καθιστούν ιδιαιτέρως ελεγχόμενα τα αποτελέσματα σειράς εμπειρικών μελετών, οι οποίες έχουν εκπονηθεί από μαρξιστές, κυρίως, οικονομολόγους και υποστηρίζουν ότι οι εργασιακές αξίες συνιστούν «πολύ καλές προσεγγίσεις» των τιμών παραγωγής ή/και των τιμών αγοράς.
Μπορείτε να κατεβάσετε ολόκληρο το κείμενο της διπλωματικής εργασίας εδώ.